- strongyloidiasis در مناطق استوایی به صورت اندمیک وجود دارد. علاوه بر این در مناطق معتدل نیز به صورت اسپورادیک دیده می شود.
- در strongyloidiasis بارکرمی می تواند با گذشت زمان به علت autoinfection زیاد شود. علاوه بر این در افراد دارای نقص ایمنی autoinfection می تواند باعث بروز hyperinfection syndrome شود که در واقع در این حالت لارو کرم در مناطق مختلف بدن نظیر قلب ، کبد ، ریه و CNS پخش می شود.
- بیشتر افراد آلوده نشانه بارزی از خود نشان نمی دهند و صرفا علایم ملایم و گذرای گوارشی ، پوستی و ریوی دارند که البته سال ها به طول می انجامد. حتی اگر فرد بدون علامت باشد ائوزینوفیلی وجود دارد.
- برای تشخیص قطعی آزمایش حداقل دو نمونه مدفوع که دارای لارو rhabditiform باشد و همچنین تست سرولوژی لازم می باشد ، البته باید توجه داشته باشید که منفی بودن آزمایشات تشخیص را رد نمی کند . در این موارد می توان از آزمایش مایع دئودنال استفاده کرد. در نهایت اگر شک به آلودگی قوی باشد می توان درمان تجربی را نیز انجام داد.
- درمان strongyloidiasis در صورتی که uncomplicated باشد با دو دوز داروی ivermectin 200mcg/kg در دو روز متوالی انجام می گیرد.
- در صورت آلودگی وسیع دارو می بایست به مدت طولانی تری مصرف شود . علاوه بر این می توان از آلبندازول به صورت همزمان نیز استفاده کرد.
